Anders verantwoorden: hoe stoppen met kwaliteitsinstrumenten die niet helpen?

07-02-2022

Sinds 1,5 jaar begeleiden we vanuit Broosz een zorgorganisatie om tot nieuwe vormen van verantwoording te komen, die ten dienste staan van de zorg en ondersteuning. In dit blog delen we onze ervaringen met het ontwikkelen van anders verantwoorden: wat was hun vraag en hoe zijn we samen aan de slag gegaan?

“We hebben ontzettend veel kwaliteitsinstrumenten, tools en rapportages, maar kritisch beschouwd zijn de meeste daarvan voor de teams nietszeggend. Ook voor de ondersteunende diensten en directie levert het te weinig op.”

Doen we wel de goede dingen?

Bij het team kwaliteit en veiligheid wringt de schoen: ze vinden dat de huidige processen en instrumenten goed lopen, maar dat zij desondanks onvoldoende van waarde zijn voor de organisatie. In een aantal gesprekken onderzoeken we wat er gaande is en wat nodig is: “we doen de dingen zo goed als we kunnen, maar doen we de goede dingen? Sluit de huidige aanpak aan op de bedoeling van de organisatie en ‘eigen regie’ van de cliënten – en dus die van teams om maatwerk te kunnen leveren? Hoe kunnen we alternatieven ontwikkelen die het mogelijk maken om te stoppen met weinig waardevolle instrumenten?” De vraag is hoe zij dit denkproces breder in de organisatie op gang kunnen brengen, en bij het verder ontwikkelen naar andere vormen van verantwoording te begeleiden. Vormen die het leren van de zelforganiserende teams beter ondersteunen.

Visie op anders verantwoorden

Vanuit Broosz dragen we al jaren bij aan de ontwikkeling van anders verantwoorden. Dit vanuit het besef dat als de verantwoordingspraktijk niet mee-ontwikkelt met een hernieuwde besturingsvisie, die humaniteit weer centraal zet, de verantwoording de ingezette transformatie frustreert of zelfs in de kiem smoort. Ontwikkelen van anders verantwoorden begint bij anders denken. Vanuit een positief mensbeeld: professionals zijn vertrouwenswaardig, trots op hun vak en wíllen zich verantwoorden. Verantwoording staat ten dienste van verantwoordelijkheid die professionals dragen. Dat betekent een radicaal ander startpunt hanteren in de ontwikkeling van verantwoordingspraktijken, namelijk vanuit het vakmanschap van de professionals. Dit in plaats van de huidige praktijken waarbij financiers en toezichthouders elk hun eigen extern bepaalde norm en vorm opleggen, met wildgroei aan (meetbare) verantwoordingsindicatoren en vervreemding van professionals van hun vak tot gevolg (RVS, 2019). In gesprek met deze zorgorganisatie ontstond een gezamenlijke ambitie om de verantwoordingspraktijk te laten aansluiten op de wijze waarop teams leren rondom de mensen die zij begeleiden. Zo simpel en minimaal mogelijk ‘opgetuigd’ vanuit het principe ‘interne sturing = externe verantwoording’. Dat betekent dat het leren van de zelforganiserende teams centraal staat, en de verantwoording daarop dient aan te sluiten.

De eerste stappen op weg: ambassadeurs uit de frontlinie

We ondersteunen de initiatiefnemers om met elkaar tot een globaal plan en enkele basisprincipes voor anders verantwoorden te komen, aansluitend op de missie en waarden van de organisatie en de wijze waarop zij met zelforganiserende teams is georganiseerd. Navraag bij teams, managers en ondersteuners bevestigt dat de meeste kwaliteitsinstrumenten weinig van waarde zijn. Dit vormt de basis voor een reflectie op de huidige aanpak van kwaliteit met het MT en bestuur. Met hun steun formeren we daarna als eerste stap een regiegroep, waarin de diverse rollen en expertises vertegenwoordigd zijn: ervaringsdeskundigen, vakmensen uit verschillende zorgteams, management en ondersteunende diensten zoals ICT en accountmanagement. Vanuit Broosz brengen we het gedachtegoed van anders verantwoorden in, kennis vanuit voorlopers in het land en creëren we de bedding voor een dialoog met de regiegroep. We nemen de tijd persoonlijke ervaringen uit te wisselen en elkaar te beluisteren en begrijpen, in deze gesprekken vormt de regiegroep de ambitie en principes van anders verantwoorden verder. De leden van de regiegroep zijn eigenaar van het proces en treden op als ambassadeur van de vernieuwing. Zij zijn bereid te gaan staan voor anders verantwoorden en wat daarvoor nodig is.

Muziek in de oren

Om het gesprek breder te kunnen voeren over wat goede zorg is en wat helpt om kwaliteit te leveren en wat niet, stellen we voor een online webinar te organiseren samen met de ambassadeurs. In twee live uitzendingen gaan we in gesprek met een ervaringsdeskundige, begeleiders, accountmanager, teammanager en bestuurder. Daarin kwam duidelijk naar voren dat er een hoge ambitie is om te vernieuwen en die ruimte er ook daadwerkelijk is. Men ontdekte aan tafel hoezeer de visie op zorg en begeleiding op alle niveau’s gedeeld wordt. De gesprekken tijdens het webinar maakten veel mensen enthousiast. Immers: “Dingen simpeler maken klinkt mij als muziek in de oren! Laten we kijken: wat doen we eigenlijk allemaal? Wat is nodig en wat niet?”. We vroegen een aantal zorgteams zich op te geven die graag verder concreet aan de slag willen in hun eigen praktijk: een kwart van de teams meldde zich spontaan aan. Naast het enthousiasme spraken mensen ook hun zorg uit: de uitdaging ligt er, maar is nog abstract. Hoe gaan we hierop doorpakken? De uitdaging is om een duurzaam proces te organiseren, en niet wel het zoveelste project dat verzandt of waarbij de implementatiefase het zoveelste to-do lijstje en dus toenemende lasten oplevert.

Teams aan de slag

In een aantal werksessies zetten op dit moment verschillende teams de eerste stappen om een aanpak voor leren te ontwikkelen die hen helpt om te werken aan kwaliteit van zorg en begeleiding. De uitdaging is de ruimte open te houden voor het delen en leren van elkaar, zonder in de verleiding te komen voor anderen te denken. Het belangrijke werk is te doen op het niveau van de teams: zij stellen zelf de diagnose rondom onderwerpen als de visie op zorg en huidige praktijk van leren rondom kwaliteit. Wat willen zij daaraan toevoegen? Hoe houden we dat simpel en sluit het aan op de bestaande praktijk, zoals intervisie of bepaalde werkmethodes? Waardoor voelen teams zich ondersteund in die kwaliteitsontwikkeling en wat frustreert hen en moet worden aangepakt? Een uitdagend proces temidden van de piekdrukte in zorgteams vanwege onderbezetting en uitval door Corona. Ondanks die drukte levert het proces ook hier en daar al direct resultaat:

“Ondanks de druk zijn we gaan kijken: wat kunnen we met gedachtegoed van anders verantwoorden, wat doen we al, wat kunnen we nog meer doen? Op basis daarvan hebben we een nieuwe vorm voor cliëntbespreking bedacht, die aansluit op de gebruikte werkmethodiek (LACCS). Dat gaf enorm veel energie, we zijn blij dat we hiervoor de ruimte hebben gemaakt!”

Thema’s

Nu de eerste stappen worden gezet door teams komen ook langzaam de thema’s in beeld die vanuit het management en bestuur om aandacht vragen. Parallel aan het teamproces bouwt de regiegroep aan een netwerk met externe financiers zoals vooruitlopende gemeenten en zorgkantoren die oor hebben naar anders verantwoorden. Binnen de organisatie is er continue aansluiting op bijvoorbeeld de ontwikkeling van het ECD. Vanuit Broosz brengen we de visie van anders verantwoorden in, ondersteunen de teams in hun ontwikkeling en bewaken we de congruentie. De rol valt nog het best te omschrijven als holding the space: het creëren van een ontwikkelruimte waarin mensen vanuit hun zelforganiserend vermogen kunnen ontwikkelen.

De bal ligt bij zorgbestuurders en vakmensen

Enthousiast onthaal van een vernieuwende visie op verantwoorden betekent niet dat het proces er naartoe gemakkelijk gelopen is. Zoals altijd is de praktijk weerbarstig – blijkt ook uit de ervaringen van andere zorginstellingen die een andere verantwoordingspraktijk aan het ontwikkelen zijn. Deze ontwikkeling begint bij anders denken en de radicale keuze om bij de vakmensen te starten. Het vraagt om lef en doorzettingsvermogen. Diverse praktijken in het land laten niet alleen zien dat er een brede behoefte is om anders te verantwoorden, maar ook dat dat kán. Lees ter inspiratie zeker eens het rapport ‘Blijk van Vertrouwen‘ (RVS, 2019). Het ministerie, inspecties, gemeenten en zorgkantoren willen meebewegen, maar leggen de bal bij zorgorganisaties en vakmensen om alternatieven te ontwikkelen die recht doen aan hun praktijk en anderen daarin mee te nemen. De oproep is helder: wil je organiseren met oog op de menselijke maat? Maak dan ook de beweging naar anders verantwoorden!

Interesse?

Broosz geeft al jaren vorm aan anders verantwoorden in het sociaal domein. Zowel voor interne toezichthouders in zorg & welzijn, als de narratieve verantwoording van kwaliteit in de jeugdzorg en voor een landelijk samenwerkingsverband in de zorg.

Neem voor vragen of meer informatie contact op met Tim Hirschler of Jan Smit.